عکس کیست مویی و درد کمر

مشاهده مطلب کامل در ایران فور فان

یکی از عارضه های رایج در ناحیه نشیمنگاه بیماری کیست مویی است. جالب است بدانید اکثر افرادی که با این بیماری آشنایی ندارند، ممکن است آن را یه توده مویی ساده بدانند که با دارو برطرف می شود. در صورتی که اصلا اینطور نبوده و اگر با راه های پزشکی از بین نرود، میتواند برای فرد مشکل ساز باشد.

یکی از مهم اقداماتی که فرد باید پس از درگیر شدن با این بیماری انجام دهد، مراجعه به یک متخصص خوب و کاربلد است. در کلینیک اچ پی وی می توانید نزد بهترین دکتر کیست مویی در تهران؛ متخصص علیرضا زارعی طی کمتر از نیم ساعت درمان شوید.

بیماری کیست مویی چیست؟

بیماری سینوس پیلونیدال یا کیست مویی وضعیتی است که عمدتاً نوجوانان و جوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. سینوس پیلونیدال سوراخ کوچکی است که به دلیل رشد غیر طبیعی موهای زائد بدن در زیر پوست بالای باسن ایجاد شده و به مرور زمان راه خود را به سطح پوست باز می کند. در برخی از افراد ممکن است بیش از یک سینوس ایجاد شود که این اتفاق کاملا طبیعی است.

این کیست ها می توانند از زیر پوست به یکدیگر متصل شوند که شما قادر به دیدن آنها نیستید و تنها زمانی متوجه می شوید که کیست عفونی شده باشد.

علت کیست مویی کمر چیست؟

علت دقیق بیماری سینوس پیلونیدال هنوز مشخص نیست ولی راه های زیادی وجود دارند که این وضعیت ممکن است رخ دهد. سینوس پیلونیدال معمولاً در اثر رشد غیر طبیعی موهای زائد و  فشار دادن آنها به داخل پوست ایجاد می شود. فولیکول های مو سوراخ های کوچکی هستند که هر مو را داخل پوست نگه می دارند. فشار و اصطکاک روی فولیکول‌های مو می‌تواند فولیکول‌ها را به حرکت درآورده و باعث رشد آنها به داخل پوست شود. این عارضه معمولاً تا سن بلوغ که رشد مو و تولید چربی در پوست افزایش می‌یابد مشکلی ایجاد نمی‌کند.

علائم و نشانه های بیماری

در بعضی از مواقع ممکن است سینوس پیلونیدال داشته باشید ولی علائم قابل توجهی نداشته باشید. با این حال، در بسیاری از موارد امکان عفونی شدن کیست وجود دارد. اگر سینوس عفونی شود، پس از آن معمولا آبسه ایجاد می شود. آبسه مجموعه ای از چرک است که در داخل و اطراف کیست مویی ایجاد می شود. علائم سینوس پیلونیدال عفونی عبارتند از:

• درد مکرر
• قرمز شدن پوست
• تب
• تخلیه خون یا چرک از کیست
• یک توده حساس زیر پوست، معمولا در نزدیکی دنبالچه

ممکن است این علائم به سرعت ایجاد شوند و بدون درمان احتمالا بدتر می شوند. درد در ناحیه ای که می نشینید یا بلند می شوید به مراتب شدیدتر است.

نشانه های کیست مویی یا سینوس پیلونیدال

برای تشخیص دقیق کیست مویی به کدام دکتر باید مراجعه کرد؟

اگر شما هم یکی از افرادی هستید که سوال های زیر را دارید:

• بهترین جراح کیست مویی برای درمان با لیزر کیست؟
• برای کیست مویی به چه متخصصی مراجعه کنیم ؟

و اگر کسی هستید که از عمل جراحی سنتی به روش باز یا بسته هراس دارد و به این دلیل اقدام به درمان نمی کند، توصیه می کنیم هرچه سریعتر برای درمان کیست مویی با لیزر اقدام کنید و برای همیشه از این توده چرکی خلاص بشید. برای درمان سینوس پیلونیدال با لیزر کلینیک اچ پی وی می تواند یکی از گزینه های انتخابی شما باشد که منحصرا به درمان بیماری های نشیمنگاهی می پردازد.

عوامل خطر

بیماری پیلونیدال مردان را بیشتر از زنان درگیر می کند و معمولاً در سنین ۱۳ تا ۲۶ سالگی رخ می دهد. موارد زیر برای افزایش خطر ابتلا به بیماری پیلونیدال شناخته شده است:

• یک یا چند نفر از اعضای خانواده این بیماری را داشته باشند.
• تعداد زیادی از موی بدن سینوس را احاطه کرده باشند.
• موهای بدن فرد درشت یا مجعد باشند.
• یک شکاف عمیق گلوتئال (ترک عمیق در باسن) وجود داشته باشد.
• بیش از شش ساعت در روز صرف نشستن می شود.
• آسیب وارد شدن به ناحیه کمر که از قبل جراحی شده یا آسیب دیده است.
• بهداشت ضعیف بدن.
• اضافه وزن مزمن.

روشهای درمان سینوس مویی (کیست پیلونیدال)

برای جلوگیری از عفونی شدن سینوس پیلونیدال، تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه تا حد امکان بسیار مهم است. مو و پرز می تواند در بین شکاف باسن جمع شود. همچنین هر روز حمام کنید، مطمئن شوید که این ناحیه را به خوبی بشویید و خشک کنید تا از عفونت جلوگیری کنید.

راه های مختلفی برای درمان بیماری سینوس پیلونیدال وجود دارد. پزشک معمولا روش های مختلف را نسبت به شرایط شما، پیش رویتان می گذارد و در مورد هر درمان با شما صحبت می کند. که گزینه ها شامل موارد زیر هستند:

درمان کیست مویی با لیزر و جراحی

عمل کیست مویی با لیزر به معنای استفاده از اشعه لیزر به جای تیغ جراحی است. محل عفونی با لیزر سوزانده، تخلیه شده و جوش می خورد. پس از درمان با لیزر معمولا امکان عود وجود ندارد و بیمار درد کمتری دارد. همچنین دوره نقاهت زودتر اتفاق می افتد.

ولی در روش عمل جراحی از تیغ جراحی استفاده می شود و محلی که برش خورده و تخلیه شده، یا بخیه زده می شود یا باز گذاشته می شود که خود به خود ترمیم شود.

مقعد بخش انتهایی دستگاه گوارش است که به دلیل وجود اعصاب و عروق زیاد در این ناحیه از حساسیت بالایی برخوردار است. وارد شدن ضربه و فشار زیاد به مقعد می تواند منجر به ایجاد آسیب و بروز بیماری های نشیمنگاهی شود.

دو مورد از شایع ترین عارضه های نشیمنگاهی که آمار ابتلا به آنها روز به روز در حال افزایش است، بیماری شقاق و هموروئید است.

علائم آزاردهنده شقاق و بواسیر گاهی شبیه به یکدیگرند و ممکن است بیمار نتواند تشخیص دهد که به کدام عارضه مبتلا شده، بنابراین باید تشخیص را به عهده پزشک گذاشت. علی رغم شباهت برخی از علائم این بیماری ها، روش های درمان فیشر و هموروئید کاملا با یکدیگر متفاوتند.

در ادامه به بررسی این بیماری ها، علائم، دلایل، تفاوت ها و بهترین روش های درمان آنها می پردازیم:

شقاق یا فیشر

شقاق یا فیشر مقعدی به ایجاد یک زخم بیضی شکل کوچک در داخل یا لبه خارجی مقعد گفته می شود که بیماران آن را در دو نوع حاد و مزمن تجربه می کنند. اصلی ترین علت شقاق را می توان حرکات روده ای سخت و یبوست دانست که فشار زیادی در کانال مقعد ایجاد میکنند. شقاق با نام زخم مقعدی هم شناخته می شود و به دلیل علائم دردناک و آزاردهنده نیاز به اقدامات درمانی سریع دارد.

بواسیر یا هموروئید

بواسیر یا هموروئید یکی از شایع ترین بیماری های نشیمنگاهی شناخته می شود که به معنی تورم و بیرون زدگی رگ های مقعد است. وقتی عروق دیواره مقعد تحت فشار زیاد قرار می گیرند دچار آسیب و پارگی می شوند و هر چقدر شدت این آسیب بیشتر شود، بیماری پیشرفت می کند و علائم آن هم تشدید خواهد شد. اگر رگ های داخل مقعد دچار آسیب شوند بواسیر از نوع داخلی و اگر عروق بیرونی و اطراف مقعد آسیب ببینند بواسیر خارجی است.

هر چقدر بواسیر پیشرفته تر شود، علائم آن شدیدتر و آزاردهنده تر است و به همین دلیل توصیه می کنیم که در مراحل ابتدایی بیماری برای درمان مراجعه کنید.

علائم شایع شقاق و هموروئید

با توجه به اینکه هموروئید دارای انواع مختلف است، علائم آن می تواند تغییر کند. اما شایع ترین نشانه های این بیماری به شرح زیر است:

• بیرون زدگی یا برآمدگی در مقعد
• احساس دفع نشدن کامل مدفوع
• خونریزی هنگام دفع
• احساس درد و ناراحتی هنگام نشستن
• تغییر شکل مدفوع
• احساس خارش یا سوزش در مقعد
• قرمزی و التهاب مقعد

البته با توجه به شدت بیماری و نوع هموروئید ممکن است شما تمام یا بخشی از این علائم را تجربه کنید.

علائم شایع شقاق یا فیشر مقعدی هم به شرح زیر است:

• احساس درد زیاد هنگام مدفوع
• مشاهده خون در مدفوع یا روی دستمال
• مشاهده زخم یا شکاف در مقعد
• خارش و سوزش مقعد
• خروج ترشحات از زخم
• تورم و التهاب

معمولا نشانه های شقاق به قدری آزاردهنده است که از تحمل فرد مبتلا خارج است و مبتلایان به دنبال سریع ترین راه برای درمان شقاق مقعدی هستند.

بواسیر ممکن است در مراحل ابتدایی علائم کمتری داشته باشد اما به مرور علائم آن تشدید شده و زندگی فرد را دچار اختلال می کند.

مراجعه به دکتر متخصص

توصیه ما این است که قبل از تشخیص دقیق و قطعی بیماری تان توسط پزشک متخصص، از هیچ دارویی به صورت خودسر استفاده نکنید. همچنین استفاده از درمان های خانگی فقط بطور موقت به کاهش علائم شما کمک می کند و هر چقدر اقدام به تشخیص و درمان بیماری را به تعویق بیندازید، بیماری پیشرفته تر خواهد شد.

بنابراین با مشاهده هرگونه علائم غیرعادی حتما به دکتر متخصص مراجعه کنید تا بیماری تان بررسی و تشخیص داده شود.

شاید بپرسید باید به چه پزشکی مراجعه کنم؟

می توانید به دکتر جراح عمومی، متخصص گوارش یا بیماری های کولورکتال مراجعه کنید. اما نکته ای که باید در نظر بگیرید تجربه و تخصص پزشک مورد نظر است.

دکتر متخصص بواسیر یا شقاق، پزشکی است که تجربه درمان های موفق و تخصص و تسلط کافی به آناتومی مقعد و رکتوم را داشته باشد.

تفاوت بارز شقاق و هموروئید

شاید تصور کنید که هموروئید و شقاق تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند اما این دو بیماری هم در ظاهر و هم در علائمی که ایجاد میکنند تفاوت هایی با یکدیگر دارند.

برخی از بارزترین تفاوت های این دو بیماری را در ادامه بررسی می کنیم:

• دردی که در بیماری شقاق تجربه می کنید، هنگام دفع مدفوع تشدید می شود و به صورت تیر کشنده است. اما درد بواسیر تقریبا ممتد است و بیماران در تمام روز این درد را احساس می کنند. البته با توجه به شدت بواسیر و شقاق، شدت درد هم متفاوت است.
• تفاوت ظاهری بواسیر و شقاق تقریبا اصلی ترین تفاوت این دو عارضه است. در بیماری هموروئید بیمار شاهد بیرون زدگی یا زائده متورم در اطراف مقعد است. اما در بیماری شقاق یا فیشر مقعدی فرد شاهد زخم یا شکاف در ناحیه مقعد است که معمولا متورم و ملتهب است.

https://mag.plusmaad.com/11203-2/

زگیل پا که بیشتر در کودکان، نوجوانان و افراد مسن دیده می شود، زائده های کوچکی هستند که در صورت آلوده شدن پوست به نوعی از ویروس اچ پی وی به وجود می آیند. این زگیل ها می توانند در هر قسمتی از پا رشد کنند. اما به طور معمول در کف پا، بین انگشتان یا پاشنه پا ظاهر می شوند.

ممکن است که آنها را با نام پلانتار وارت Plantar warts نیز شنیده باشید.

برای درمان زگیل پا از روش های مختلفی از جمله دارو و پماد، لیزر درمانی، کرایو کمک گرفته می شود که در ادامه به بررسی هر یک از این روش ها می پر دازیم. 

از بین تمام روش های درمان زگیل پا؛ لیزر درمانی بهترین نتیجه را داشته و محل زائده در کوتاه ترین زمان ممکن طی 2 الی 4 هفته کاملا بهبود پیدا می کند. در درمان با لیزر هیچگونه درد، سوزش یا خونریزی وجود ندارد.

انواع زگیل پا

به طور کلی می توان گفت سه قسمت از پا وجود دارد که این زائده های پوستی به طور شایع در آنها رشد می کنند:

کف پا

به دلیل فشار وارد شده و سطح تماس بیشتر کف پا نسبت به سایر نقاط پا، امکان رویش زائده های گوشتی در این قسمت بیشتر است که به صورت خوشه ای یا تکی رشد می کنند. در برخی افراد به دلیل قوس زیاد کف پا، زگیل ها فضای بیشتری برای رشد دارند.

زگیل پاشنه پا

یکی از مکان های رایج که زگیل های پا در آنجا رشد می کنند، پاشنه پا می باشد. در این قسمت فشار وارد شده از زمین به بدن بیشتر از سایر نقاط پا حس می شود. به همین دلیل زائده ها تمایل زیادی برای تکثیر دارند.

زگیل انگشتان پا

بین انگشتان پا همیشه رطوبت و گرما بیشتر از دیگر قسمت های پا می باشد. خصوصا در کفش، پیاده روی های طولانی مدت و حتی استفاده کفش بدون جوراب یا عدم رعایت بهداشت پا، بهترین مکان برای رشد ویروس بین انگشتان می باشد.

علت زگیل کف پا چیست؟

زگیل کف پا در اثر تماس مستقیم با ویروس پاپیلومای انسانی یا همان ویروس اچ پی وی (HPV) ایجاد می شود. این ویروس همان عاملی است که باعث ایجاد زگیل در مناطق دیگر بدن از جمله زگیل تناسلی می شود. زیرا ویروس اچ پی وی دارای بیش از 120 نوع مختلف است. این ویروس به طور کلی از طریق بریدگی ها و خراش های کوچک پا به پوست حمله می کند. همچنین محیط های گرم و مرطوب مانند حمام و سونا های بخار بستر مناسبی برای رشد ویروس اچ پی وی هستند. درمان زگیل تناسلی نیز نیازمند روش های منحصر به فرد خود می باشد.

روش های انتقال زگیل پا

همانطور که پیشتر ذکر شد، مساعد ترین شرایط برای انتقال ویروس زگیل، محیط های مرطوب و خیس می باشد. در نتیجه احتمال انتقال زگیل پا در محیط های آبی مانند استخر ها، سونا های خشک و بخار بسیار زیاد است. 

علائم

بیشتر زگیل ها حتی اگر دردناک باشند هم بی خطر هستند. آنها اغلب با میخچه یا پینه اشتباه گرفته می شوند. بنابراین لازم است تمامی علائم آنها را بشناسید تا با هم به اشتباه نگیرید.

زگیل های کف پا به شکل سخت و صاف هستند. زگیل ها که روی پا یا بین انگشتان ظاهر می شوند، اغلب ظاهری برجسته و کاملا گوشتی دارند. زگیل کف پا اغلب به رنگ خاکستری یا قهوه ای است (اما در مواردی رنگ آن ممکن است متفاوت باشد). دور آنها اغلب با چند نقطه سیاه پوشیده می شود. لازم است بدانید که زگیل ها در برابر درمان بسیار مقاوم بوده و تمایل به عود مجدد دارند.

هنگامی که زگیل کف پا در نواحی تحمل کننده وزن بدن (مانند پاشنه پا) ایجاد می شود ، می تواند منبع ایجاد درد شدید و ناراحتی فرد باشد. البته درد هنگامی احساس می شود که فشار مستقیماً بر روی زگیل وارد شود.

علائم دیگر نیز شامل موارد زیر می شوند:

• خارش زائده و اطراف آن
• قرمز و ملتهب شدن
• احساس سوزش 
• خونریزی و زخم (در صورت خراشیده شدن یا برخورد به اجسام)

ادامه مطلب زگیل پا

عمل جراحی شقاق با روش اسفنکتروتومی ، درمان ساده ای است، که طی آن اسفنکتر برش یا کشش داده می شود. اسفنکتر در واقع همان عضله دایره ای مقعد است که وظیفه کنترل دفع و باز و بسته شدن دریچه مقعد را بر عهده دارد. هدف از جراحی اسفنکترومی درمان شکاف دیواره مقعد یا همان فیشر از طریق کاهش اسپاسم عضله است. این جراحی به عنوان آخرین راه برای درمان این بیماری صورت می گیرد یعنی اگر سایر درمان ها مثل استفاده از رژیم غذایی پرفیبر، مصرف نرم کننده های مدفوع، بوتاکس و … پاسخگوی درمان نباشد، درمان شقاق با جراحی اسفنکتروتومی صورت می پذیرد.

نحوه ی انجام عمل جراحی اسفنکتروتومی داخلی جانبی مقعد

برای انجام این روش جراح یک برش کوچک در اسفنکتر داخلی مقعد ایجاد می کند. هدف از این برش این است که فشار اسفنکتر را کاهش دهد زیرا هنگامی که فشار بیش از حد بالا است، شکاف های مقعد قادر به بهبودی نیستند.

این درمان تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی انجام می گیرد و معمولاً نیازی به بستری شدن در بیمارستان نخواهد بود. یعنی بیمار می تواند پس از عمل به خانه بازگردد. پس از عمل حدود شش هفته طول می کشد تا عروق این ناحیه به طور کامل بهبود یابد، اما اکثر افراد قادر به ادامه فعالیت های عادی خود از جمله رفتن به محل کار در عرض یک تا دو هفته پس از عمل جراحی هستند. اغلب افراد پس از این عمل شاهد کاهش درد شقاق مقعد به میزان قابل توجهی هستند اما درد هنگام اجابت مزاج و یا مشاهده خون بر روی دستمال توالت تا چند هفته پس از عمل طبیعی است.

جراحی بسته

در روش درمان شقاق با روش اسفنکتروتومی بسته یک برش بر روی شیار جانبی زده شده و از آن شیار عضله اسفنکتر یا دریچه را بیرون کشیده و قسمتی از آن را بسته به میزان پیشرفت شقاق مقعد قطع می کنند. انجام این روش جراحی ریسک آسیب به مخاط روده را به همراه داشته از همین روی نیاز به دقت بالایی دارد.

جراحی باز

این روش مشابه جراحی بسته است با این تفاوت که این بار برش (نیم الی یک سانتی متری) بر روی کانال مقعد زده می شود. در پایان عمل قسمت انتهایی برش را بسته به شرایط بیمار باز گشته و یا می بندند.

خطرات و عوارض جراحی اسفنکتروتومی داخلی جانبی مقعد

جراحی شقاق با روش اسفنکتروتومی از روش های موثر در درمان شقاق است اما مانند هر جراحی دیگری سختی های خود را داشته و بدون عوارض نخواهد بود. البته این عوارض برای تمامی افراد ایجاد نمی شود.

• اختلالات دفع مدفوع
• اختلال در کنترل گاز روده
• آبسه مقعدی
• درد
• خونریزی حین عمل که نیاز به بخیه دارد.

با وجود موثر بودن درمان شقاق با جراحی اسفنکترومی مقعد، این روش به عنوان بهترین روش شناخته نمی شود. چرا که جراحی عوارض و خطرات بسیاری را به همراه دارد و از همین روی به جز در موارد محدود انجام نمی پذیرد. در حال حاضر مدرن ترین و قطعی ترین روش درمان شقاق با لیزر است. زیرا لیزر هیچ یک از معایب جراحی مانند درد، خونریزی، بستری شدن در بیمارستان، پرداخت هزینه های گزاف، احتمال ابتلا به عفونت و … را به همراه ندارد به علاوه این روش چون هیچ آسیبی به عضله اسفنکتر وارد نمی کند، از بی اختیاری مدفوع نیز جلوگیری خواهد نمود. از همین روی بهترین روش درمان با لیزر شناخته می شود.

مراقبت های پس از عمل شقاق با روش اسفنکتروتومی

معمولاً دوره بهبودی پس از این جراحی در حدود 6 هفته به طول می انجامد، اما اغلب افراد در این دوره می توانند به کار های روزمره خود نیز برسند. در این دوره مشاهده خواهید کرد که درد شقاق به میزان زیادی کاهش یافته است.اما مراقبت از خود در این دوره بسیار حائز اهمیت است زیرا که می تواند در نتیجه درمان تا حد زیادی تاثیرگذار باشد.

برخی از توصیه های مراقبتی پس از درمان شقاق با روش اسفنکتروتومی عبارتند از :

• میزان استراحت در طول روز را افزایش دهید.
• سعی کنید بی‌حرکت نباشید و تا جایی که توان دارید پیاده روی کنید.
• حمام رفتن در دوره نقاهت پس از عمل منعی ندارد اما باید ناحیه مقعد را با حوله نرم خشک کنید.
• مقدار زیادی آب بنوشید.
• رژیم غذایی پر فیبر را فراموش نکنید.
• اگر در معرض یبوست قرار دارید با مشورت پزشک از داروهای نرم کننده و مسهل استفاده نمایید.
• داروهای مسکن را بر طبق نظر پزشک و در ساعات تعیین شده مصرف نمایید.
• استفاده از حمام سیتز پس از این عمل می توان تا حد قابل توجهی در بهبودی موثر باشد.
• برای کاهش فشار وارده به مقعد هنگام دفع از یک چهارپایه کوچک استفاده نمایید.
• به جای استفاده از دستمال توالت معمولی از دستمال های مرطوب استفاده کنید.
• از صابون های بدون بو استفاده نمایید.

عمل جراحی شقاق https://cliniczarei.com/fissure/treatment-sphincterotomy/ کلینیک زارعی

در بدن انسان احتمال ایجاد بیماری فیستول به دلیل اتصالات غیر طبیعی وجود دارد که این اتصالات میان بخش های مختلفی از بدن می توانند اتفاق بیفتند، اما احتمال بروز آنها در نواحی مقعد و واژن خیلی بیشتر است.

موضوع بحث ما بیماری فیستول مقعدی است که جزء بیماری های نشیمنگاه و مقعد به حساب می آید و بسیاری از افراد با آن آشنایی ندارند. اگر می خواهید بدانید بیماری فیستول چیست؟ چرا ایجاد می شود؟ و چگونه باید آن را درمان کرد؟ تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید:

بیماری فیستول چیست؟

فیستول به معنی ایجاد یک مجرای عفونی بین دو عضو مختلف از بدن است. این اتصال غیر طبیعی می تواند بین اعضای مختلف بدن اتفاق بیفتد، اما فیستول مقعدی شایع ترین نوع این عارضه است.

گاهی اوقات یک مسیر غیرطبیعی از کانال مقعد به پوست نزدیک مقعد ایجاد می شود. این عارضه فیستول مقعدی نامیده می شود که می توانند از مجرای مقعد به اندام های دیگر مانند واژن یا مجاری ادراری شکل بگیرند.

معمولا یک سر این مجرا به سطح پوست اطراف مقعد راه پیدا می کند و چرک و ترشحات بدبو از آن خارج می شود. البته این اتصال می تواند در بخش های مختلف مقعد ایجاد شود که با توجه به محل دقیق ایجاد مجرا، نوع فیستول تعیین می شود.

بر اساس تجربیات معمولا عفونت درمان نشده آبسه مقعدی، یکی از دلایل اصلی ایجاد این بیماری شناخته می شود. 

انواع فیستول مقعدی

همانطور که در بالا اشاره کردیم انواع فیستول مقعدی با توجه به محل دقیق ایجاد اتصال و مجرای عفونی این عارضه تعیین می شود. فیستول ها می توانند در هر جایی بین مقعد و روده، واژن و راست روده و غیره ایجاد شوند. در اینجا به بررسی انواع فیستول مقعدی می پردازیم:

فیستول زیر مخاطی: این فیستول سطحی است و مجرای آن از زیر مخاط مقعد عبور می کند.

سوپر اسفنکتریک: احتمال بروز این فیستول بسیار پایین است. محل ایجاد فیستول سوپر اسفنکتریک مابین عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی است و مجرای آن به سمت بالا است. این مجرا در نهایت با فاصله بسیار کم از سوراخ مقعد به پوست می رسد.

اکسترا اسفنکتریک: مجرای این فیستول از راست روده و به سمت پایین ایجاد می شود و از عضله کف لگن به سطح پوست راه پیدا می کند. این نوع فیستول معمولا ناشی از بیماری های مثل آپاندیس و کرون است.

اینتر اسفنکتریک: این مجرا هم از بین عضلات اسفنکتر عبور می کند و به عنوان شایع ترین نوع این بیماری شناخته می شود.

ترانس اسفنکتریک: این عارضه از عضلات پشت مقعد شروع می شود و بعد از گذشتن از عضله اسفنکتر خارجی روی پوست نواحی اطراف مقعد نمایان می شود.

علت

عفونت درمان نشده آبسه مقعدی یکی از دلایل اصلی ایجاد فیستول شناخته می شود. سایر علل فیستول شامل موارد زیر است:

• جراحی های ناحیه لگن و مقعد

• بیماری کرون و سایر بیماری های التهابی روده

• بیماری دیورتیکولیت

• عفونت ها و بیماری های جنسی مثل HIV

• سرطان روده و مقعد

علائم فیستول

مهم ترین مسئله آشنایی با علائم فیستول برای تشخیص و اقدام به موقع برای درمان این بیماری است.علائم مربوط به فیستول مقعدی شامل موارد زیر است:

• تغییر رنگ و التهاب در پوست اطراف مقعد

• وجود درد و برآمدگی اطراف مقعد

• خارش مقعد

• خروج ترشحات بدبو

• برآمدگی سفت و دردناک در مقعد

نحوه تشخیص

مشاهده هر یک از علائم بالا می تواند به معنی ابتلای شما به فیستول مقعدی باشد، بنابراین حتما با مشاهده این علائم به پزشک مراجعه کنید.

اگر اقدام به درمان فیستول به موقع اتفاق نیفتد و عفونت پیشرفت کند، تعداد مسیرها و مجراهای فیستول بیشتر شده و روند درمان بسیار سخت تر می شود.

پزشک متخصص در ابتدا سوابق بیماری شما را بررسی می کند و سوالاتی درباره علائمی که اخیرا تجربه کرده اید مثل تب، تورم و قرمزی، درد و غیره می پرسد.

سپس معاینه بالینی انجام می شود و معمولا این بیماری با معاینه فیزیکی به راحتی تشخیص داده می شود و فیستولی که به سطح پوست راه پیدا کرده به راحتی در این معاینه قابل تشخیص است.

در مورد فیستول هایی که در سطح پوست قابل مشاهده نیستند ممکن است نیاز به انجام آزمایشات و معاینات دیجیتال باشد که شامل روش آنوسکوپی، سونوگرافی، سیگموئیدوسکوپی و در مواردی MRI است.

با توجه به حساسیت بالای ناحیه مقعد و اینکه فیستول بیماری پیچیده ایست، حتما برای درمان این بیماری به دکتر متخصص فیستول مراجعه کنید. انتخاب پزشک مناسب تاثیر زیادی در نتیجه درمان بیماری شما خواهد داشت.

 

https://b2n.ir/e98677

شقاق چیست و چه افرادی گرفتار آن می شوند؟ شاید شما هم جزو کسانی باشید که سوزش مقعد، یبوست مزمن، شکاف کوچکی همراه با درد را در ناحیه نشیمنگاه حس کرده باشید. این ها ممکن است علائمی از بیماری شقاق باشند.

البته جایی برای نگرانی نیست! چون تا به امروز روش های قطعی مانند لیزر کشف شدند که برای درمان شقاق مقعدی به کار گرفته می شوند.

در این مقاله نیز تصمیم داریم راه های درمان شقاق مقعدی را بررسی کرده و بهترین آن ها را معرفی کنیم.

اگر زمان کافی برای خواندن کل مطلب را ندارید، خلاصه ای از آن شامل موارد زیر است:

• آیا شقاق قابل درمان است ؟ بله. با انتخاب روش درست با مشورت پزشک می توانید برای همیشه از این زخم راحت شوید.
• خود به خودی درمان می شود یا باید به پزشک مراجعه کنیم؟ در مواردی خود به خود درمان می شود ولی در اکثر موارد باید به جراح عمومی مراجعه کنید.
• مدت زمان درمان شقاق مقعدی چقدر است؟ پاسخ این سوال کاملا بستگی به روش درمانی شما دارد که پیشنهاد میکنیم پاراگراف مربوط به هر روش درمان را در زیر بخوانید.
• روش های درمان خانگی یا سنتی شقاق تاثیری دارد یا خیر؟ متاسفانه تا به حال کسی از این روش ها جواب مطلوبی نگرفته ولی ما در ادامه آنها را بررسی کردیم تا خودتان مقایسه کرده و بتوانید بهترین نتیجه گیری را داشته باشید.

به نقل از کلینیک زارعی ؛

روش های درمان شقاق یا فیشر مقعدی بر حسب شدت علائم و نشانه ها و وضعیت این بیماری متفاوت است. از این بیماری با عارضه زخم مقعدی نیز یاد می شود که روشهای درمان، علائم و علت یکسانی با شقاق دارد. گاهی بیماری در مرحله ی بسیار خفیفی قرار دارد و هنوز علائم آن شدت نگرفته است.

درمان شقاق یا فیشر مقعدی با لیزر بدون خونریزی و روش های عمل جراحی

به نقل قول از mayoclinic

If you have a chronic anal fissure that is resistant to other treatments, or if your symptoms are severe, your doctor may recommend surgery.

اگر شقاق مقعدی شما به مرحله مزمن رسیده که در مقابل راه های درمان مقاوم بوده (پاسخدهی ندارد) و علائم شدید تر می شوند، ممکن است پزشک روشهای جراحی را پیشنهاد دهد.

Fissure – Symptoms and causes

شقاق یا فیشر مقعد چیست ؟

زخم مقعدی، فیشر یا شقاق؛ این ها تمام اسم هایی هستند که می توانند درباره این بیماری به کار برده شوند. اگر بخواهیم به معنی آن نگاه نزدیک تری داشته باشیم، در حقیقت شکاف کوچکی در بین چین خوردگی های مقعد است که می تواند در داخل کانال رکتوم هم بعضا ایجاد شود. این مورد برای کسانی که دچار یبوست مزمن هستند ممکن است به دفعات بالا اتفاق افتاده باشد.

اگر حس میکنید تجربه مشابه دارید، با شناختن علائم آن می توانید به راحتی تشخیص دهید که شما هم شقاق دارید یا خیر:

• پارگی یا زخم کوچکی در اطراف مقعد.
• سوزش یا خارش زمانی که نشیمنگاه شما عرق می کند، خیس می شود یا وقتی احساس دفع دارید.
• خروج قطره های خون از مقعد روی دستمال کاغذی یا بر لباس زیر.
• درد شدید در کانال رکتوم و مقعد زمان دفع، حرکات روده یا خروج گاز معده.

منبع: https://cutt.ly/SQCDfPc

فیستول یک اتصال یا پل غیرطبیعی است که دو اندام مجاور از بدن یا رگ هایی را که هر کدام وظیفه ای جداگانه دارند، به یکدیگر متصل می کند. آنها می توانند در هر نقطه از بدن به طور مثال بین روده و پوست، بین واژن و راست روده (رکتوم) و سایر نقاط ایجاد شوند. این بیماری معمولا به دلیل آبسه مقعدی و عفونت ایجاد می شود. شایع ترین محل فیستول در اطراف مقعد است که به آن فیستول مقعدی گفته شده و انواع مختلفی دارد.

از علائم این عارضه می توان به خارش و سوزش، خروج مایعی لزج از اطراف مقعد و… اشاره کرد که به طور کامل آنها را توضیح خواهیم داد.

پس از اینکه افراد متوجه بیماری خود شدند، تصمیم می گیرند که برای درمان فیستول خود اقدام کنند. لازم به ذکر است که در این موارد اکثرا به دنبال بهترین جراح فیستول می گردند.

انواع فیستول مقعدی

این بیماری نسبت به محل های مختلفی که در مقعد ایجاد می شود، به چند دسته مجزا تقسیم می شود. که عبارتند از:

داخل اسفنکتری (بین صفاقی)

به نسبت می توان گفت که رایج ترین نوع فیستول، بین صفاقی یا داخل اسفنکتری است که اصطلاحا در پزشکی Intersphincteric fistula نام برده می شود. این کانال از وسط عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی شروع شده و کاملا نزدیک به دهانه مقعد باز می شود.

ترانس اسفنکتریک

فیستول ترانسفرکریک یا Transsphincteric fistula در قسمت بین عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی و تقریبا نزدیک به دریچه مقعد تشکیل می شود. سپس از اسفنکتر خارجی عبور کرده و یک یا دو اینچ در خارج از دهانه مقعد باز می شود. این نوع نسبت به داخل اسفنکتری فاصله بیشتری از دریچه رکتوم دارد. همچنین می تواند در اطراف مقعد به شکل U قرار بگیرد. به همین دلیل به این نوع فیستول نعل اسبی هم می گویند.

سوپرا اسفنکتریک Suprasphincteric

این کانال همچنین از فضای بین عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی شروع می شود، به سمت بالا حرکت کرده و تا نقطه ای بالاتر از چین خوردگی های داخل رکتوم که برای هدایت مدفوع به بیرون می باشند، می رسد. این تونل چرکی به میزان یک یا دو اینچ با فاصله کنار دریچه مقعد باز می شود.

اسفنکتریک خارجی

کمیاب ترین نوع فیستول، از نوع اسفنکتریک خارجی است که از روده بزرگ یا کولون سیگموئید شروع شده و تا پایین ادامه پیدا میکند تا راهی به صورت سوراخی در اطراف مقعد باز شود. این فیستول ها معمولاً در اثر آبسه آپاندیس، دیورتیکول یا بیماری کرون به وجود می آیند

علائم فیستول مقعدی

علائم این بیماری تا حدودی نسبت به نوع آن متفاوت است ولی در حالت کلی نشانه های زیر را دارد:

• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• درد شکم
• نشت مداوم ادرار از واژن (در زنان)
• عفونتهای مکرر مجاری ادراری (UTIs)
• نشت گاز یا مدفوع به داخل واژن
• خروج مایعات لزج از اندام های تناسلی

اگر یک یا نمونه از این علائم مشابه را دارید، حتما به یک متخصص گوارش یا جراح عمومی مراجعه کنید.

علت ایجاد

همانطور که در ابتدا به صورت مختصر اشاره کردیم، بیشتر فیستول های مقعدی پس از آبسه ایجاد می شوند. اگر آبسه پس از تخلیه چرک به درستی بهبود نیابد، احتمال ابتلا به فیستول افزایش پیدا می کند.

از دیگر علت های این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بیماری کرون : بیماری است که به صورت تدریجی روی دستگاه گوارش اثر گذاشته و آن را ملتهب می کند.
• دیورتیکولیت : این بیماری باعث التهاب دیورتیکول یا همان جدارهای روده بزرگ و گاها روده کوچک می شود.
• عفونت از طریق بیماری سل یا اچ آی وی HIV.
• تجربه جراحی در نزدیکی مقعد که هنوز به طور کامل بهبود نیافته است.

این بیماری چقدر رایج است و چه کسانی به آن دچار می شوند؟

سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین زده است که سالانه بین 50 تا 100000 انسان به بیماری فیستول مبتلا می شوند. در مناطق دور افتاده، فیستول های زنان هنگام زایمان ایجاد شده و بدون آگاهی از درمان درست رها می شوند. خوشبختانه در کشورهایی که دارای مراقبت های پزشکی و بهداشتی مجهز هستند، این بیماری به راحتی قابل درمان شدن است. زمانی که بیمار به پزشک مراجعه می کند، او می تواند اکثرا طی یک معاینه ساده این بیماری را تشخیص دهد.

ادامه مطلب در بازیگرنیوز https://cutt.ly/9QCSL5F

بواسیر یا هموروئید چیست؟
بواسیر به دسته ای از رگهای خونی التهاب یافته در مقعد (پایین ترین قسمت کانال رکتوم) گفته می شود. مقعد قسمت انتهایی دستگاه گوارش است که وظیفه دفع را بر عهده دارد.

گاهی اوقات به دلیل بزرگ شدن سیاهرگ ها و تحریک دیواره مقعد با خروج مدفوع باعث می شود تا پوست اطراف دریچه مقعد یا کانال رکتوم نازک شده و حساس شود. در نتیجه فرد دچار بیماری بواسیر می شود. بواسیر به دو دسته کلی طبقه بندی می شود:

• بواسیر داخلی ( در داخل کانال رکتوم)
• بواسیر خارجی (اطراف مقعد)

بواسیر یا هموروئید یکی از رایج ترین بیماریهای نشیمنگاهی است بنابراین اگر دوره ای از زندگی درد بواسیر را تجربه کردید، تنها نیستید. طبق آمار سازمان بهداشت؛ از هر چهار نفر سه نفر در دوره ای از زندگی خود به بواسیر مبتلا می شوند.

جالب است بدانید که حتی ناپلئون از بواسیر رنج می برد و هنگام شکست در واترلو درد شدید بواسیر حواس او را پرت کرد!

علائم
زمانی که توده بواسیری رشد می کند، به طور معمول علائم بارزی دارد که با دانستن آنها می توانید به خوبی بیماری خود را تشخیص دهید.

• خارش
• ترشحات مخاطی و نسبتا لزج
• احساس سوزش در مقعد.
• داشتن درد شدید.
• بعد از دفع حس می کنید که هنوز چیزی داخل مقعد شما باقی مانده.
• خونریزی بدون درد و مشاهده لکه های خون روی لباس زیر یا دستمال کاغذی.

در این مقاله؛ به طور کامل طبق نظر متخصصان توضیح خواهیم داد که درد بواسیر از کجا ناشی می شود، چه حسی دارد و چگونه تشخیص داده می شود. سپس روش های مختلف لیزر بواسیر در کلینیک متخصص، روشهای درمان در خانه و راهکار های پزشکی را بررسی می کنیم.

بواسیر (هموروئید) داخلی
بواسیر داخلی در لایه داخلی رکتوم به وجود می آید و خیلی مشخص نیست مگر اینکه به طور قابل توجهی بزرگ شود. در این صورت می توان آن را احساس کرد. بواسیر داخلی معمولاً بدون درد بوده و زمانی افراد متوجه آن می شوند که با دفع مدفوع باعث خونریزی از مقعد شود.

بعضی اوقات هموروئید داخلی به قدری بزرگ می شود که کمی از مقعد بیرون میزند. در این موارد شاید در ابتدا بتوان آن را با دست به داخل بازگرداند ولی اگر کاملا پرولاپس یا افتاده شود، دیگر قابل بازگشت به داخل نیست.

بواسیر (هموروئید) خارجی
بواسیر خارجی معمولا به شکل زیر پوستی در اطراف مقعد ایجاد می شود. طبق آمار در افراد مبتلا؛ میزان ابتلا به این نوع از داخلی کمتر است. آنها به طور معمول با تورم همراه هستند و می توانند علائم زیر را نیز ایجاد کنند:

• خارش
• درد همراه با تیر کشیدگی مقعد
• خونریزی زمان دفع مدفوع

گاهی اوقات ممکن است لخته خون در توده بواسیر ایجاد شود، که در این موارد آن را بواسیر ترومبوزه می گویند. اگر بواسیر ترومبوز شود، ممکن است فرد درد بسیار زیادی داشته باشد و رنگ توده بنفش یا کبود شده و خونریزی کند.

source: https://mag.plusmaad.com/%d9%85%d9%88%d8%ab%d8%b1%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%86-%d8%b1%d8%a7%d9%87%da%a9%d8%a7%d8%b1-%d8%a8%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d9%88%d8%a7%d8%b3%db%8c%d8%b1-%db%8c%d8%a7-%d9%87/

در حقیقت خونریزی مقعد مشاهده خون هنگام اجابت مزاج یا دفع باد روده می باشد. اکثر اوقات پیش از خونریزی افراد لکه های خون را روی دستمال کاغذی یا لباس زیر خود مشاهده می کنند. در صورت به وجود آمدن اختلال در هر قسمتی از دستگاه گوارش، به ویژه راست روده (روده بزرگ) ممکن است فرد دچار خونریزی مقعدی شود.

این عارضه دلایل گوناگونی داشته و رنگ خون خارج شده نسبت به مشکل ایجاد شده در قسمت های مختلف روده متفاوت است. به طور مثال خروج خون قرمز نشانه دردی در قسمت پایین روده یا همان کانال رکتوم است. در صورتی که خون تیره نشان دهنده مشکلی از در روده کوچک یا دستگاه گوارش فوقانی است.

چه بیماری هایی منجر به خونریزی مقعد می شوند؟

شاید در موارد بسیار انگشت شمار این عارضه دلیل خاصی نداشته باشد ولی در 98% افراد خونریزی مقعد نشانه ای از بیماری یا اتفاقی غیر طبیعی در داخل کانال رکتوم است که باید جدی گرفته شده و سریع تر برای درمان آن اقدام شود. علت های شایع خونریزی از مقعد شامل موارد زیر هستند:

بواسیر یا هموروئید

بواسیر یا هموروئید یکی از بیماری های شایع مقعدی بوده که به دلیل التهاب سیاهرگ ها به صورت برآمدگی خارج یا داخل از مقعد به وجود می آید. اگر این توده در داخل رکتوم ایجاد شود، به آن بواسیر یا هموروئید داخلی، و اگر خارج از مقعد بوجود بیاید، به آن هموروئید یا بواسیر خارجی می گویند.

از علائم بیماری بواسیر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• احساس خارش در مقعد و شدیدتر شدن با گذشت زمان

• ناراحتی و داشتن درد هنگام اجابت مزاج

• مشاهده برآمدگی توده مانند یا گوشت اضافه در اطراف مقعد

• مشاهده لکه های خون روی دستمال کاغذی یا لباس زیر پس از تمیز کردن

• نیاز به مداوم رفتن به دستشویی و خروج نصفه مدفوع

از علت های شایع بواسیر می توان به یبوست مزمن، وارد شدن فشار به وریدهای مقعد، نشستن طولانی مدت در محل کار یا توالت، داشتن اضافه وزن (چاقی مفرط)، عدم تحرک، ورزش نکردن، سابقه خانوادگی و غیره اشاره کرد.

در صورت ابتلا به خونریزی مقعدی؛ بیمار سریعا باید به پزشک متخصص برای درمان بواسیر خود مراجعه کند.

روشهای درمان هموروئید

درمان نقش بسیار مهمی در بهبودی فرد دارد پس باید بهترین و قطعی ترین روش را انتخاب کنید. لازم است این نکته را بدانید؛ اکثر کسانی که دچار بواسیر مزمن می شوند، کسانی هستند که به دلیل ترس خیلی دیر به درمان اقدام کردند. ولی امروزه با وجود روش نوین لیزر بواسیر در تهران و دیگر شهر ها، هیچ دلیلی برای ترس از درمان وجود ندارد. روشهای درمان عبارتند از:

 درمان بواسیر با لیزر

در این روش محل زائده به صورت موضعی بی حس شده و توده بواسیر از ریشه سوزانده می شود تا احتمال بازگشت مجدد به صفر برسد. از آنجا که اشعه لیزر محیط اطراف را تحت الشعاع قرار می دهد، امکان التهاب دیگر سیاهرگ های مقعد وجود ندارد. طی عمل با لیزر فرد هیچ گونه عوارض بیهوشی را تجربه نمی کند. طول درمان در کل کمتر از 45 دقیقه بوده و به صورت سرپایی انجام می شود تا فرد بتواند پس از عمل به کارهای روزمره خود ادامه دهد. دوره بهبود زخم کامل لیزر هموروئید حداکثر یک هفته می باشد.

عمل جراحی یا هموروئیدکتومی باز و بسته

روش عمل جراحی که به آن هموروئیدکتومی نیز گفته می شود، پیش از لیزر کاربرد بسیاری داشته اما امروزه به دلیل عوارض پس از عمل، به ندرت استفاده می شود. طی این روش پزشک چندین برش کوچک در اطراف توده ایجاد میکند تا بتواند سیاهرگ ها را خارج کند. اگر پس از عمل برش ها بخیه زده شوند، به آن هموروئیدکتومی بسته، و اگر تا زمان نقاهت باز بمانند، به این عمل هموروئیدکتومی باز گفته می شود. در طول عمل جراحی بواسیر، پزشک بیمار را بیهوش می کند.

رابربند

از رابربند برای درمان هموروئید داخلی استفاده می شود. به این گونه که بندی پلاستیکی به دور هموروئید بسته شده تا زائده پس از خشک شدن بیفتد. از این روش به ندرت برای درمان بواسیر استفاده می شود. 

استاپلر

استاپلر نوعی عمل جراحی بوده که هموروئیدوپکسی نام دیگر آن است. از این روش بیشتر برای درمان هموروئید درجه 3 و 4 استفاده می شود. درمان با استاپلر تحت بیهوشی انجام شده و نسبت به روش جراحی باز معمولا بازدهی بهتری دارد.

شقاق یا فیشر مقعد

به طور معمول اغلب افراد یک بار هم که شده طی زندگی خود به شقاق (فیشر) یا همان زخم مقعدی مبتلا می شوند. معمولا شقاق طی 2 الی 4 هفته بهبود میابد ولی اگر این زخم پس از 4 هفته از بین نرفت، مزمن شده و برای درمان آن باید راه حل جدی در نظر گرفته شود. علائم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ایجاد شکاف یا پارگی در پوست اطراف مقعد
• بوجود آمدن اسکین تگ یا گوشت اضافه
• سوزش یا خارش در ناحیه نشیمنگاه
• لکه های خون روی دستمال کاغذی یا لباس زیر
• درد شدید در ناحیه مقعد هنگام حرکت روده (در موارد مزمن)

ادامه مطلب در دکتر چک